Εσύ.

Δεν πίστευα ποτέ ότι θα έγραφα κάτι στα ελληνικά μιας και τα αγγλικά αποτελούν για μένα ένα μέσο με το οποίο εκφράζω τα συναισθήματά μου πολύ πιο άνετα. Ένα είδος προσωπείου που μου επιτρέπει να κρυφτώ, αν θέλετε, πίσω απ'τις λέξεις ενώ μιλαω για τις πιο βαθιές και αληθινές μου σκέψεις. Αλλά τώρα αποφάσισα να τα πω στην μητρική μου, γιατί είναι απ'τις ελάχιστες φορές που νιώθω κάτι τοσο έντονο και πρωτόγνωρο που μια γλώσσα μόνο δεν φτάνει για να τα πω (έχω ήδη γράψει άρθρο γι'αυτό το άτομο στ'αγγλικά).

"Δεν ξέρω τι άλλο να σου πω, στα έχω ήδη πει όλα, πολλές φορές. Δεν τα πιστεύεις. Δεν τα πιστεύεις γιατί δεν θα σε δεις ποτέ όπως σε βλέπω εγώ, ακόμα και αν σου έδινα τα μάτια μου. Γιατί δεν βλέπω απλά μια εικόνα απέναντι μου, μου ξυπνάς όλες μου τις αισθήσεις. Είναι το πιο αλλόκοτο και υπέροχο αλλά ταυτόχρονα τρομακτικό συναίσθημα που έχω βιώσει ποτέ (και έχω ζήσει πολλά). Κάτι κοντά στην αγάπη αλλά πιο κοντά στον πόθο, στην ανάγκη μου να σε νιώθω κοντά μου, με όλους τους τρόπους που υπάρχουν. Να σε ζω και να νοιάζομαι για σένα πιο πολύ από μένα.

Δεν μπορώ να δώσω ονομα σ'αυτό που νιώθω, με γεμίζει και με κάνει να νιώθω άδεια και μουδιασμένη την ίδια στιγμή. Σε παρακολουθούσα, όταν δεν μ'έβλεπες, παλεύω με μένα και με τα βλέμματα των άλλων. Δεν θέλεις να μάθει κανείς, ακόμα και αν εσύ δεν νιώθεις τίποτα, δεν σ'αρέσουν οι συζητήσεις με τ' όνομά σου. Και γω; Εμένα ποιός θα μ'ακούσει όταν εσύ κλείνεσαι στον κόσμο σου κάθε φορά που σου μιλάω; Θα μιλάω, θα μιλάω, όχι μέχρι ν' ακούσεις την φωνή μου αλλά την ψυχή μου.

Υπάρχουν στιγμές που έχεις γαλήνη στο πρόσωπο σου πάντα όμως μαζί με μια ιδέα θλίψης και για μερικά δεύτερα απλά χάνομαι στην εικόνα σαν να είναι η πρώτη φορά που βλέπω κάτι τόσο όμορφο.
Δεν μπορώ να σε κοιτάξω στα μάτια όταν είμαστε μαζί με άλλους. Θέλω να σε αγγίξω, κάθε φορά που είσαι κάπου κοντά. Νιώθω την ενέργεια σου στο χώρο και όταν σε απασχολεί κάτι θέλω να έρθω να αγκαλιάσω. Ακόμα και αν δεν μπορώ να σε βοηθήσω με κάνεις να θέλω να προσπαθώ συνέχεια, έστω από μακριά. Δεν με νοιάζει να σου μιλάω ή να σου γράφω, θέλω απλά να είμαι εκεί χωρίς να με ενδιαφέρει αν θα ασχολείσαι μαζί μου ή θα κάνεις κάτι άλλο.

Θα περπατούσα χιλιόμετρα αν μου το ζητούσες και θα έμενα ξύπνια μέρες για να σου κάνω παρέα με μοναδικό αντάλλαγμα να είσαι εσύ ο άνθρωπος για τον οποίο θα τα έκανα όλα αυτά. Και δεν θα σταματήσω να μιλάω μέχρι ν' ακούσεις."

Για σένα,
Αθηνά, x.

Comments

Popular posts from this blog

Πες μου αν θυμάσαι.

Collision.

Strip.