Αναμονή.

 

Δεν θα σταματήσω τη ζωή μου για σένα. Δεν θα βάλω την καρδιά μου στην κατάψυξη με την ελπίδα πως κάποια μέρα θα μου χαρίσεις τη δική σου, και το σημαντικότερο, δεν σημαίνει πως δεν θα ερωτευτώ κάποιον άλλο.

Η θέση που έχεις στην ψυχή μου είναι δικιά σου και μόνο, δεν μπορεί να στην πάρει κανείς και θα σου ανήκει είτε τη θέλεις είτε όχι. Θα σε αφήσω να αναλωθείς σε εφήμερους ανθρώπους, γιατί σε τέτοιους έμαθες να δίνεσαι, να φας το κεφάλι σου όσες φορές είναι αναγκαίο μέχρι να καταλάβεις την αλήθεια και το βάθος των δικών μου συναισθημάτων απέναντί σου, και όταν είσαι έτοιμη και ψυχικά ώριμη ν' αντιληφθείς όλα τα λόγια που σου έχω πει όλους αυτούς τους μήνες θα είμαι εκεί να σ' ακούω να μου λες πως είχα δίκιο όλο αυτόν τον καιρό.

Αν είναι γραφτό να είμαστε μαζί, αν το διάλεξε κάποιος Θεός ή είναι γραμμένο σε κάποιο αόρατο τεφτέρι που ανήκει στο σύμπαν, αν μας έφερε κοντά ένας άγγελος και όχι ο διάβολος, θα είμαι και γω απογοητευμένη απ' όλες τις αποτυχημένες μου προσπάθειες να βρω κάτι να σου μοιάζει ή κάτι που να μην σε θυμίζει σε τίποτα, κάτι υπέροχο όπως αυτό που ένιωθα όταν με φιλούσες. Αν δεν έχω ανακαλύψει μέχρι τότε αγκαλιά που να κουμπώνει πάνω μου καλύτερα από την δικιά σου, θα είμαστε μαζί.

Δεν θα υπάρχουν δυσκολίες που να είναι ικανές να μας χωρίσουν. Όσα βλέπεις πάνω μου και σε τρομάζουν γιατί φοβάσαι να αντιμετωπίσεις ακόμα και το δικό σου σκοτάδι, δεν θα αποτελούν πια πρόβλημα, ίσως ακόμα και να μην υπάρχουν. Όλα όσα φαίνονται λάθος τώρα, τότε θα είναι σωστά.

Θα σε περιμένω γιατί βαθιά μέσα μου γνωρίζω ήδη την αλήθεια που αδυνατείς εκούσια ή ακούσια ν' αντικρίσεις. Επειδή η ελπίδα δεν πεθαίνει ποτέ, απλά θάβεται στα εσώψυχα μας μέχρι να βρει ερέθισμα να εμφανιστεί ξανά. Και εκείνη την στιγμή που όλα θα είναι έτοιμα να συμβούν συνειδητοποιούμε πως ήταν εκεί από την αρχή απλά δεν ήταν κατάλληλες οι συνθήκες. Κατάλληλες δεν είναι οι ιδανικές. Εμείς όμως θα είμαστε ο ένας για τον άλλον.

Μέχρι τότε, να προσέχεις.

Αθηνά, x.