Έξι γράμματα.

Έξι γράμματα σχηματίζουν μία λέξη τόσο μοναδική, λέξη που αν με ρωτάς είναι πιο σημαντική και απ' τη λέξη "αγάπη". Μία λέξη που έχω τολμήσει να τη χρησιμοποιήσω μόνο μια φορά στη ζωή μου και το μετάνιωσα. Βλέπεις την ξεστόμισα στον πλέον ακατάλληλο άνθρωπο, δεν έφταιγα εγώ όμως για την αντίδραση αυτή. Δεν είναι όλοι έτοιμοι να εκτιμήσουν και να σεβαστούν το μεγαλείο των νοημάτων που βγάζουν αυτά τα έξι γράμματα στην σειρά. 

Η μοναδικότητα της λέξης αυτής πηγάζει από το γεγονός ότι μπορείς να τη λες σε ένα μόνο άτομο τη φορά, αν την εννοείς πραγματικά. Και ακόμα και αν, όπως και όλες οι λέξεις, παρερμηνεύεται ή αποκτά και άλλα νοήματα ανάλογα με το που θα την φυτέψεις, μόνο αν περιτριγυριστεί από σωστές προτάσεις θα καταφέρει να ανθίσει και να δεις πόσο αληθινά μοναδική και ωμή είναι. 

Δεν είναι όλοι έτοιμοι να την ακούσουν, πόσο μάλλον να την εννοήσουν όταν θα καταπιαστούν μαζί της. Οι περισσότεροι από μας, ναι βάζω και μένα μέσα, τείνουμε να την ακουμπάμε με επιπολαιότητα στα χέρια αυτών που την τσαλακώνουν, άθελα ή ηθελημένα, τόσο πολύ που δεν θα την ξαναδούμε ποτέ με τον ίδιο τρόπο. 

Ίσως πρέπει η πρώτη φορά που θα την αισθανθούμε να είναι μάθημα, απλά και μόνο για να συνειδητοποιήσουμε πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε μαζί της, κυρίως για να μην χάσει ποτέ την αξία της, πρώτα απ' όλα στα δικά μας μάτια και μετά στους γύρω μας. 

Γι' αυτό, λοιπόν, ενδεχομένως να μην σου πω ποτέ αυτή τη λέξη. Όχι γιατί δεν την πιστεύω ή δεν τη νιώθω αλλά από φόβο μην τη λερώσεις και αρνηθεί να ξαναγίνει δικιά μου. Από την άλλη τα ρίσκα έχουν φτιαχτεί για να τα παίρνουμε οπότε ίσως και να την ακούσεις κάποια μέρα, ποιος ξέρει...

Αθηνά, x.