Lifentasy

Sight. I’m looking at you up and down like this type of artwork you have to stare at for a while to make sense of it. Like the greatest masterpiece I’ve ever laid my eyes on -and believe me I’ve seen a lot of things. Like a blind seeing for the first time. I can’t stop staring; my biggest weakness as a human being: to be unable to look away from something I’m so attracted to. I wanna explore every inch you. I want to inspect you raw enough so I can smell the natural scent of your body. Smell. I love your perfume, it suits you just fine. I don’t care if it’s expensive or not, your skin’s pH makes it the most luxurious scent my nose has ever experienced. I want it all over me, not your perfume, just the way you smell with nothing covering your body. I wanna smell like you, I want to be close enough so all of me touches all of you, every part. Touch. I need to touch you in every way. The respectful and gentle one. I want to touch you roughly like I own you, even if I don’t, even if I ...

Ή όπως το λένε και στο χωριό μου, wrong timing. Όμως αν είναι όντως τόσο λάθος η στιγμή, πως έτυχε και τράβηξες την προσοχή μου με τη λιγότερο δυνατή προσπάθεια ανάμεσα σε τόσα πρόσωπα που αντικρίζω καθημερινά; Πολλές φορές σε κοίταξα αλλά από την πρώτη σε είδα. Εντυ πώθηκε η εικόνα σου αν και θολή στο μυαλό μου, ανακατεμένη με τον καπνό και το χαμηλό φωτισμό που μαγαζιού που σε πέτυχα, και αν φαινομενικά σε προσπέρασα και δεν ασχολήθηκα, ένιωθα συχνά το βλέμμα σου καρφωμένο πάνω μου και ας ήσουν με παρέα. Σε ένιωσα και τότε και κάθε επόμενη φορά που σε συναντούσα χωρίς να έχω ιδέα ότι θα σε δω, όταν απλά βρισκόσουν ξαφνικά μπροστά μου. Εσύ με κοιτούσες και γω σε έβλεπα. Δεν στο είπα ποτέ αλλά όταν ήξερα ότι είχα το βλέμμα σου πάνω μου άλλαζε όλη η στάση του σώματός μου. Όπως αυτά τα αρσενικά του ζωικού βασιλείου που κάνουν επίδειξη τα πιο ωραία χαρακτηριστικά τους για να ελκύσουν τα θηλυκά. Μέχρι την στιγμή που μου μίλησες, φευγαλέα και τυπικά αλλά ήταν αρκετό για να το εκλάβω ως σημά...

I love the way you make my name sound. I wish you'd call me all the time. But you don't. You leave me craving your voice. I don't want anyone else saying my name after hearing it from you. I hate the way your name sounds when I'm not the one calling you. I despise it even more these days. Especially when people say it but they're not referred to you. Because to me you're the only one worth existing with that name.  I'm not a selfish person. Love made me. I love control and I hate sharing. I sacrificed myself with every compromise I had to make. Not all at once. Piece by piece and now I'm left unfinished, with haunting memories that keep me up all night. My name doesn't feel like a name anymore, but letters put together to form noise. I don't know what my name is, I've been looking for it high and low. But if you called, maybe I'd have a way to find it again So, call me. Will you? I'm tired of counting all your broken promises and stru...

Θέλω να σου χαρίσω όλες τις λέξεις μου, θέλω όλες να μιλάνε για σένα, για ο,τι είσαι και όλα αυτά που το είναι σου προκαλεί σε μένα. Δεν ξέρω αν υπάρχουν αρκετές σε όλες τις γλώσσες του κόσμου για να σου εξηγήσω αυτά που νιώθω, δεν ξέρω ακόμα και αν εγώ η ίδια γνωρίζω την έκταση των συναισθημάτων μου. Σου μιλάω συνέχεια με την ελπίδα πως κάποια στιγμή θα καταλάβεις έστω και λίγο τι εννοώ, και τρέμω μη μου τις χαλάσεις και σταματήσουν να με επισκέπτονται, βλέπεις τις έχω ανάγκη για όλες τις ώρες που μένω μόνη με τον εαυτό μου. Κάθε φορά που σε βλέπω θέλω λίγο ακόμα και κάθε φορά που σε αγγίζω καθυστερώ να απομακρύνω το χέρι μου λίγο παραπάνω. Δεν υπάρχει ώρα που δεν θα ξυπνούσα για σένα ή δρόμος που θα δίσταζα να περπατήσω. Δεν υπάρχει κανόνας που δεν θα παραβίαζα ή ρίσκο που δεν θα έπαιρνα χωρίς δεύτερες σκέψεις. Όλα αυτά αρκεί να τα ζητούσες. Είναι ειρωνική η μονοπλευρότητα της κατάστασης μου αυτής, όμως ποιος ορίζει τον έρωτα έτσι κι αλλιώς; Ελέγχεις τα συναισθήματά μου με τρόπο που ...

If I had a dollar for every time I called her any of the nouns or adjectives used to describe something beautiful, I could take her and myself on a trip around the world to show her how life’s really supposed to be. Now if I had a penny for all the moments her beauty has crossed my mind, I can confidently say, I’d be rich enough to buy her a ticket to Mars and back, just so she could witness on her own that despite all the chaos that exists in our universe, it was meant for us two to live and collide at the same fucking time. Gorgeous in the most ordinary but also unconventional way. Inside and out. Exactly like those poisonous flowers with the brightest colors and the most unique appearance, that have no need to camouflage themselves cause they’re so deadly they don’t have to worry about being killed, knowing damn well they’ll hurt you first out of defense. They stand out from the rest in the most 'always look but never touch’ way. I have a thing for the darkness and this is n...

Words sweet like sugar but leave you with a sour aftertaste. The prettiest face with the most deceiving eyes. A heart capable to make yours break. I didn't go into it blindly but I went all in, no hesitation. I hate the word regret so I'm not gonna use it. The exit is right in front of me and I'm willingly deciding to walk past it every single day.  Lies or feelings that faded? I'll never know. Manipulation or the moment's rush? I love the thrill either way. A hug that put back all my pieces only to break me even harder in ways I didn't know I could be divided. When you get a taste of heaven how could you ever go back to just being alive? Scattered words and emotions untold. I'm a self called artist and she's my masterpiece. And when it all falls down, I'll be left with artwork like no other and the bittersweet taste of nothingness amongst the everything I felt for her. That's how I'll know it was all worth it.  And I'll miss her every ...

Έξι γράμματα σχηματίζουν μία λέξη τόσο μοναδική, λέξη που αν με ρωτάς είναι πιο σημαντική και απ' τη λέξη "αγάπη". Μία λέξη που έχω τολμήσει να τη χρησιμοποιήσω μόνο μια φορά στη ζωή μου και το μετάνιωσα. Βλέπεις την ξεστόμισα στον πλέον ακατάλληλο άνθρωπο, δεν έφταιγα εγώ όμως για την αντίδραση αυτή. Δεν είναι όλοι έτοιμοι να εκτιμήσουν και να σεβαστούν το μεγαλείο των νοημάτων που βγάζουν αυτά τα έξι γράμματα στην σειρά.  Η μοναδικότητα της λέξης αυτής πηγάζει από το γεγονός ότι μπορείς να τη λες σε ένα μόνο άτομο τη φορά, αν την εννοείς πραγματικά. Και ακόμα και αν, όπως και όλες οι λέξεις, παρερμηνεύεται ή αποκτά και άλλα νοήματα ανάλογα με το που θα την φυτέψεις, μόνο αν περιτριγυριστεί από σωστές προτάσεις θα καταφέρει να ανθίσει και να δεις πόσο αληθινά μοναδική και ωμή είναι.  Δεν είναι όλοι έτοιμοι να την ακούσουν, πόσο μάλλον να την εννοήσουν όταν θα καταπιαστούν μαζί της. Οι περισσότεροι από μας, ναι βάζω και μένα μέσα, τείνουμε να την ακουμπάμε με επιπολαιότητ...