Lifentasy

Κοίτα να δεις, τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται, ούτε όπως νομίζεις ή τα αντιλαμβάνεσαι. Αλλάζουν, όλα, τίποτα δεν μένει ίδιο, και τα καλά και τα άσχημα. Ακόμα και αυτά που πάλευες με νύχια και με δόντια να κρατήσεις ως έχουν. Τα δάκρυα στεγνώνουν και οι μέρες αλλάζουν, οι μήνες, τα χρόνια και η ζωή κινείται. Η ζωή δεν σε ρωτάει και δεν σε περιμένει, ή την αρπάζεις ή την αφήνεις, αν είσαι τυχερός θα καταλάβεις νωρίς τι δρόμο πρέπει να διαλέξεις, αν πάλι όχι, θα μάθεις να ζεις μ’ αυτό. Μ’ αυτό και μ’ όλα τ’ άλλα, τα βλέμματα που έχασες και τα λόγια που δεν είπες. Έμενα με στοιχειώνουν οι σιωπές, αυτές που με κούφαναν χωρίς να βγάλουν λέξη, τα μάτια που με κάρφωσαν και οι αγκαλιές που δεν ήθελα ν’ αφήσω. Άκου. Άργησα να το μάθω. Έκανα το ίδιο λάθος πολλές φορές. Άκου τι έχουν να σου πουν οι κινήσεις, οι αυθόρμητες και οι νευρικές. Άκου την ενέργεια, θα σου πει πιο πολλά από τις λέξεις. Να θυμάσαι, να θυμάσαι τα μικρά, τα μοναδικά, αυτά που δεν σου λένε συχνά αλλά ξέρει...

Articles, imaginary letters, long messages, songs stuck in my head, choreographies, poetry. I could go on and on talking and writing and moving to express everything I feel and think about you. Positive and negative, I could write books. It still wouldn't be enough. Every day I discover something new about this. On my way to recover from the chaos you caused in my life I stumble and fall back in your arms; some days you feel like the home I've been craving to come back to, others like a prison I'm desperately trying to escape from. It's the chemical reactions that occur within my body and mind when you touch me, the way I forget about the world when you hug me and how everything bad fades away and seems minor when we kiss. No one has ever inspired me to create all forms of art more than you did. Even in the beginning, when everything was fun and games, I felt the need to talk about it, it was and, sadly, still is bigger than me or anything I've experience...

Anxiety isn't the feeling you get before getting a test, speaking publicly, having a hard day at work or a bad day at all. Anxiety and stress are completely normal, sometimes even motivational when it comes to important events happening in your life. We all feel nervous in several situations during our lives. Anxiety is the little voice in your head telling you you'll never be good enough, that everyone, even your closest friends and loved ones will eventually abandon you. Anxiety is when you're up all night days before a big event thinking about every single thing that could go wrong; Not to prepare yourself but just because your brain is wired in such way. My brain will automatically and unintentionally create a catastrophic scenario even for the most simple, everyday tasks I have to complete. Anxiety is waking up every single day wondering whether I'll survive it or not. Anxiety makes me overthink, over stress, over analyze but most importantly, overreac...

Drowning: The feeling of despair, depression, nothing is going right and you can’t keep up (source: urban dictionary) Owning: To win, triumph over, possess (source: urban dictionary) Let’s say you’ve been thrown into the ocean. You have the following options: either swim or drown. You choose to start swimming; you do so for a while, you get tired. Now you are presented with two choices: to either panic and end up moving really fast or to relax. If you decide to begin panicking you’ll eventually become exhausted and drown. But if you give in and let go the floating will cause your body to rise to the surface, this will give you a few minutes to rest and be able to keep swimming. See how I used the words “options”, “choices”, “decide” etc. throughout the whole example? Any ordeal you’ll face in your life, you are in control of how you will react to it, what you’ll do about it and what you’ll make out of it. No matter how hopeless or impossible something might seem to ...

Δεύτερη φορά ελληνικά αυτή τη φορά όμως με επίκεντρο της προσοχής εμένα, κι ας προήλθε όλο αυτό από εσένα. (Αν δεν καταλαβαίνετε διαβάστε πρώτα: εδώ ) Εγώ για μένα, εσύ με ανάγκασες, και πιο συγκεκριμένα η σιωπή σου. Εγώ που πάντα προσπαθώ να βοηθήσω τους άλλους με βαθύτερο πόθο να καταφέρω να βοηθήσω το Εγώ μου. Εγώ που δίνω άπειρες ευκαιρίες σε ανθρώπους που δεν άξιζαν ούτε δευτερόλεπτο απ’ τον χρόνο μου γιατί κατά βάθος   ελπίζω ότι θ’ αλλάξουν, ότι θα νιώσουν, όχι κάτι για μένα, κάτι που δεν ένιωσαν ποτέ. Εγώ που ήθελα να δείξω ουράνια τόξα σε άνθρωπο που έβλεπε μόνο το μαύρο και ενίοτε το γκρι αλλά πάντα παρουσίαζε σε όλους λευκό καμβά. Εγώ που έγινα χαλί να με πατήσεις και συ έκρυψες όλη τη βρωμιά σου από κάτω του και μετακόμισες σε καινούργιο σπίτι. Δεν θέλω να σε βλέπω μπροστά μου, δεν θέλω να ξέρω ότι υπάρχεις. Ξέρω όμως ότι το κάρμα αν και δεν ήρθε από μένα σε βρήκε, και όσο και αν δεν το θέλω, θα γίνω χαιρέκακη. Γιατί σου αξίζει, όχι επειδή μου φέρθηκες με τρ...

Δεν πίστευα ποτέ ότι θα έγραφα κάτι στα ελληνικά μιας και τα αγγλικά αποτελούν για μένα ένα μέσο με το οποίο εκφράζω τα συναισθήματά μου πολύ πιο άνετα. Ένα είδος προσωπείου που μου επιτρέπει να κρυφτώ, αν θέλετε, πίσω απ'τις λέξεις ενώ μιλαω για τις πιο βαθιές και αληθινές μου σκέψεις. Αλλά τώρα αποφάσισα να τα πω στην μητρική μου, γιατί είναι απ'τις ελάχιστες φορές που νιώθω κάτι τοσο έντονο και πρωτόγνωρο που μια γλώσσα μόνο δεν φτάνει για να τα πω (έχω ήδη γράψει άρθρο γι'αυτό το άτομο στ'αγγλικά). "Δεν ξέρω τι άλλο να σου πω, στα έχω ήδη πει όλα, πολλές φορές. Δεν τα πιστεύεις. Δεν τα πιστεύεις γιατί δεν θα σε δεις ποτέ όπως σε βλέπω εγώ, ακόμα και αν σου έδινα τα μάτια μου. Γιατί δεν βλέπω απλά μια εικόνα απέναντι μου, μου ξυπνάς όλες μου τις αισθήσεις. Είναι το πιο αλλόκοτο και υπέροχο αλλά ταυτόχρονα τρομακτικό συναίσθημα που έχω βιώσει ποτέ (και έχω ζήσει πολλά). Κάτι κοντά στην αγάπη αλλά πιο κοντά στον πόθο, στην ανάγκη μου να σε νιώθω κοντά μου, ...

I choose you every day of my life. I choose you because you are my life, through you I live and die all at once. A love greater than any other, a love that fills me and kills me. So passionate and true, stronger than the fire and the water. I choose you because you were, you are and you will always be there for me no matter what. When everyone leaves, you stay, when I'm aching, at my highest and my lowest. At the best and the worst moments of my existence, you were there whenever I needed you. You were there to remind me who I am and who I want to be; why this is all worth it and why there is no point in stressing over anything, really, as long as you're here with me, in me. You are my absolute everything, my universe starts and ends with you. Nothing is and will ever come before you, before us. You're not just a part of me. You are me and I am you. And I wouldn't change you for the world. You have saved me so many times and you continue to do so all the time. When i...