Posts

Το Παζλ.

Image
Το να σ' ερωτεύομαι είναι σα να φτιάχνω ένα παζλ με χιλιάδες μικροσκοπικά κομματάκια. Στην αρχή ήμουν μπερδεμένη, δεν είχα ιδέα από που να ξεκινήσω, ήμουν όμως ενθουσιασμένη και πεπεισμένη πως θα καταφέρω να το τελειώσω για να δω επιτέλους ολόκληρη την εικόνα. Ξεκίνησα δειλά και διστακτικά. Απέκτησα αυτοπεποίθηση όταν άρχισα να ενώνω τα πρώτα κομμάτια. Ήταν δύσκολο, αλλά η ικανοποίηση που ένιωθα κάθε φορά που έφτιαχνα μικρές απομονωμένες εικόνες, το έκανε να αξίζει και με το παραπάνω. Κάποιες μέρες μου ήταν αδύνατο να δω καθαρά ποιό κομμάτι ταιριάζει απόλυτα με κάποιο άλλο, βιαζόμουν, έκανα λάθη προσπαθώντας να κολλήσω δύο αταίριαστα μεταξύ τους πράγματα, τα παρατούσα. Προσπάθησα να ξεχάσω το παζλ και αναζητούσα διάφορους τρόπους να μου αποσπάσουν την προσοχή ώστε να το αφήσω πίσω μου. Έπιασα τον εαυτό μου να γυρνάει σ' αυτό κι ας ήξερα πόσο δύσκολο ήταν για μένα να συνεχίσω να προσπαθώ να φτιάξω την εικόνα που τόσο λαχταρούσα να δω. -Βλέπεις οι άνθρωποι έχουμε την τάση να θέλο...

Απώλεια Φωτός.

Image
Οι νύχτες έγιναν απειλητικές και οι σκέψεις τρομακτικές. Το δωμάτιο μεγάλο μα μοιάζει να μικραίνει όσο περνάνε οι ώρες. Η σιωπή είναι ανυπόφορη και ο κάθε ήχος ξένος. Μία κουβέντα, χίλιες σημασίες. Μια στιγμή πολύτιμη για κάποιον και ασήμαντη για αυτόν που τη ζει μαζί του. Συναισθήματα καταρράκτες που προσπαθούν να ανταγωνιστούν συναισθήματα σταγόνες. Χάνουν, σ’ αυτόν τον πόλεμο χάνει αυτός με τα περισσότερα και τα πιο δυνατά. Το αίσθημα της επιβίωσης δεν είναι πάντα αρκετό για να κρατήσει κάποιον στην ζωή. Μερικές φορές ο χρόνος περνάει τόσο αργά που θα νόμιζε κανείς ότι σχεδόν σταματάει και άλλες τόσο γρήγορα που δεν ξέρει αν αυτό που συμβαίνει είναι αλήθεια ή απλά η φαντασία του που παίζει παιχνίδια μαζί του. Το ένστικτο και το υποσυνείδητο είναι δύο εξαιρετικά επικίνδυνα πράγματα, έχουν την ικανότητα να σώσουν και να σκοτώσουν. Θάνατος δεν είναι μόνο η απώλεια ζωής. Τι είναι η χημεία μεταξύ δύο ατόμων; Τι συμβαίνει όταν το ένα νιώθει οικειότητα και το άλλο όχι; Αν το σπ...

Να προσέχεις.

Image
Κοίτα να δεις, τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται, ούτε όπως νομίζεις ή τα αντιλαμβάνεσαι. Αλλάζουν, όλα, τίποτα δεν μένει ίδιο, και τα καλά και τα άσχημα. Ακόμα και αυτά που πάλευες με νύχια και με δόντια να κρατήσεις ως έχουν. Τα δάκρυα στεγνώνουν και οι μέρες αλλάζουν, οι μήνες, τα χρόνια και η ζωή κινείται. Η ζωή δεν σε ρωτάει και δεν σε περιμένει, ή την αρπάζεις ή την αφήνεις, αν είσαι τυχερός θα καταλάβεις νωρίς τι δρόμο πρέπει να διαλέξεις, αν πάλι όχι, θα μάθεις να ζεις μ’ αυτό. Μ’ αυτό και μ’ όλα τ’ άλλα, τα βλέμματα που έχασες και τα λόγια που δεν είπες. Έμενα με στοιχειώνουν οι σιωπές, αυτές που με κούφαναν χωρίς να βγάλουν λέξη, τα μάτια που με κάρφωσαν και οι αγκαλιές που δεν ήθελα ν’ αφήσω. Άκου. Άργησα να το μάθω. Έκανα το ίδιο λάθος πολλές φορές. Άκου τι έχουν να σου πουν οι κινήσεις, οι αυθόρμητες και οι νευρικές. Άκου την ενέργεια, θα σου πει πιο πολλά από τις λέξεις. Να θυμάσαι, να θυμάσαι τα μικρά, τα μοναδικά, αυτά που δεν σου λένε συχνά αλλά ξέρει...

Books about you.

Image
Articles, imaginary letters, long messages, songs stuck in my head, choreographies, poetry. I could go on and on talking and writing and moving to express everything I feel and think about you. Positive and negative, I could write books. It still wouldn't be enough. Every day I discover something new about this. On my way to recover from the chaos you caused in my life I stumble and fall back in your arms; some days you feel like the home I've been craving to come back to, others like a prison I'm desperately trying to escape from. It's the chemical reactions that occur within my body and mind when you touch me, the way I forget about the world when you hug me and how everything bad fades away and seems minor when we kiss. No one has ever inspired me to create all forms of art more than you did. Even in the beginning, when everything was fun and games, I felt the need to talk about it, it was and, sadly, still is bigger than me or anything I've experience...

My reAlity.

Image
Anxiety isn't the feeling you get before getting a test, speaking publicly, having a hard day at work or a bad day at all. Anxiety and stress are completely normal, sometimes even motivational when it comes to important events happening in your life. We all feel nervous in several situations during our lives. Anxiety is the little voice in your head telling you you'll never be good enough, that everyone, even your closest friends and loved ones will eventually abandon you. Anxiety is when you're up all night days before a big event thinking about every single thing that could go wrong; Not to prepare yourself but just because your brain is wired in such way. My brain will automatically and unintentionally create a catastrophic scenario even for the most simple, everyday tasks I have to complete. Anxiety is waking up every single day wondering whether I'll survive it or not. Anxiety makes me overthink, over stress, over analyze but most importantly, overreac...

(Dr)owning.

Image
Drowning: The feeling of despair, depression, nothing is going right and you can’t keep up (source: urban dictionary) Owning: To win, triumph over, possess (source: urban dictionary) Let’s say you’ve been thrown into the ocean. You have the following options: either swim or drown. You choose to start swimming; you do so for a while, you get tired. Now you are presented with two choices: to either panic and end up moving really fast or to relax. If you decide to begin panicking you’ll eventually become exhausted and drown. But if you give in and let go the floating will cause your body to rise to the surface, this will give you a few minutes to rest and be able to keep swimming. See how I used the words “options”, “choices”, “decide” etc. throughout the whole example? Any ordeal you’ll face in your life, you are in control of how you will react to it, what you’ll do about it and what you’ll make out of it. No matter how hopeless or impossible something might seem to ...

Εγώ

Image
Δεύτερη φορά ελληνικά αυτή τη φορά όμως με επίκεντρο της προσοχής εμένα, κι ας προήλθε όλο αυτό από εσένα. (Αν δεν καταλαβαίνετε διαβάστε πρώτα: εδώ ) Εγώ για μένα, εσύ με ανάγκασες, και πιο συγκεκριμένα η σιωπή σου. Εγώ που πάντα προσπαθώ να βοηθήσω τους άλλους με βαθύτερο πόθο να καταφέρω να βοηθήσω το Εγώ μου. Εγώ που δίνω άπειρες ευκαιρίες σε ανθρώπους που δεν άξιζαν ούτε δευτερόλεπτο απ’ τον χρόνο μου γιατί κατά βάθος   ελπίζω ότι θ’ αλλάξουν, ότι θα νιώσουν, όχι κάτι για μένα, κάτι που δεν ένιωσαν ποτέ. Εγώ που ήθελα να δείξω ουράνια τόξα σε άνθρωπο που έβλεπε μόνο το μαύρο και ενίοτε το γκρι αλλά πάντα παρουσίαζε σε όλους λευκό καμβά. Εγώ που έγινα χαλί να με πατήσεις και συ έκρυψες όλη τη βρωμιά σου από κάτω του και μετακόμισες σε καινούργιο σπίτι. Δεν θέλω να σε βλέπω μπροστά μου, δεν θέλω να ξέρω ότι υπάρχεις. Ξέρω όμως ότι το κάρμα αν και δεν ήρθε από μένα σε βρήκε, και όσο και αν δεν το θέλω, θα γίνω χαιρέκακη. Γιατί σου αξίζει, όχι επειδή μου φέρθηκες με τρ...